Długa droga przed nami (lot LA 843)

Dolecieliśmy. Powitała nas piękna pogoda i widok na terminal kryty strzechą

Festiwal zdjęć uważam za rozpoczęty

Pierwszy totem. W tle terminal lotniska!

Zapowiada się czadersko

Przed terminalem czekają tubylcy z tradycyjnymi girlandami z kwiatów...

...dla Wadi...

...coś na wzór hawajskich lei

Na tę okazję zrobiliśmy sobie t-shirty z własnym logo

Nasze pierwsze moai

Aparaty same pchały się do rąk

I MMS-ik do Polski

Trzeba było ochłonąć

Było trochę śmieszkowania

Były różne koncepcje

Obowiązkowe selfie

Widzieliśmy tylko jedno oryginalne moai z oczami!

Miało ono gustowną perukę - pukao

Wyniosły, samotny...

...czym sobie zasłużył na osobiste ahu?

Nie wszystkie moai miały szczęście

Tłumy ściągały wieczorami na spektakularne zachody Słońca

Ale za dnia też nie brakowało turystów

Niestety kiedyś trzeba było wyspę opuścić ;-(

Majestatyczne!

Różne!!

Przemijające!!!

Tajemnicze budowle!

Mieliśmy z hostelu tylko kilkaset metrów do Ahu Tahai...

...więc bywaliśmy tam często

A przed nami jeszcze tyle ahu

Nasza baza na kilka dni - Hostal Pumakari w Hanga Roa

W środku wyglądał fajnie

Na zewnątrz otaczała go bujna roślinność

Uschnięte wieńce, którymi tubylcy witają gości na lotnisku. Nasze też tu później zawisły

Erythrina lysistemon z rodzaju koralodrzew, zwane Red Coral Tree

Obowiązkowe zdjęcie z flagą Wyspy Wielkanocnej (na białym tle czerwone Rei-Miro)

 

A więc - ahoj przygodo

"Siedmiu wspaniałych"

Tak wyglądała typowa ulica w Hanga Roa. Ta prowadzi do naszego hostelu

Tuż za rogiem pierwsze "klimaty"

Główna ulica miasta

Jak to w Chile - obowiązkowe graffiti

W zasadzie wszystko tu kręci się wokół turystów

Co grają w tutejszym kinie?! Oczywiście film "RAPA NUI" z 1994 roku (produkcja Kevin Costner)

Jak polecają w przewodnikach - koniecznie trzeba iść na mszę w tutejszym kościele...

...mszę celebruje ksiądz w szatach à la polinezyjskich, na głowie ma pióropusz (nie mam jego zdjęć! obowiązuje zakaz ich robienia), natomiast część mszy jest odprawiana w języku rapanui!

...oprawę muzyczną daje zespół muzyczny grający na gitarach i śpiewający w języku rapanui! Magia!

Przed mszą, na pobliskim straganie, można kupić świeżego tuńczyka

Więc wyruszamy. W którą stronę? W stronę morza, ku posągom

Niemi świadkowie zapomnianej historii

Materiał z których rzeźbiono posągi nie był jednak jednorodny

Nie wszystkie moai jeszcze ogrodzono

Ten posąg nie dotarł na platformę Ahu Hanga Te'e

Wpływ czasu jest nieubłagany

Większość figur została obalona twarzami w dół! Widok ten wywoływał dreszcz i niepokój!!

Wcześniej figury stały na platformach ahu twarzami do lądu!

Ktoś zgubił perukę

Rekonstrukcja osady

Nasza potwornie zardzewiała wichura z przebiegiem ponad 100000 km!

Na uboczu, samotny, majestatyczny... piękny

To musi być raj (a w nim jednorożce )

- Woreczko tu jest jakby luksusowo

- Uważaj jesteś obserwowana

Ahu Nau Nau

Rewia fryzur

- Poprzymierzajmy...

...- Jak mi w peruce?

Ahu Nau Nau

Tyłem do oceanu!

Ahu Ature

Trochę inny ten moai?

Prawie, jak nad Bałtykiem

Powinno być cieplej niż w gejzerach El Tatio

- To co, wskakujemy w gatki?

Mimo, że na półkuli południowej była zima, nie mogliśmy sobie odmówić kąpieli w Oceanie Spokojnym

Kolejne ahu na północno-wschodnim brzegu wyspy

Wiele obiektów kultu na wyspie jest dla nas nieczytelnych.
Tu Te Pito Kura -
"pępek świata"!

Mało rozreklamowane miejsce, gdzie znajduje się mnóstwo petroglifów!

Szkoda, że dziś już ich nie rozumiemy

Chyba o takich jaskiniach pisał Heyerdahl?

Platforma Ahu Tongariki widziana ze zbocza wulkanu Rano Raraku!

Posągi naprawdę są imponujące!

Same platformy ahu też robią wrażenie

Tu doskonale widać dłonie moai

To coś więcej niż posągi, to sacrum

Pełen szacunek dla twórców tego misterium

Niestety erozja nie zna litości

Było ich 15...

...16...

...17 wspaniałych

Jednak... 18 wspaniałych

- Co, focimy dalej?

Szaleństwo fotografowania udzielało się wszystkim

Długousi

Krótkoucha

Krótkouchy

Jacy oni różni!

I cyk kolejną foteczkę (zrobiliśmy sobie t-shirty z własnym logo)

I drugą

I selfie

Zbiorówka

I ten nieprawdopodobny kolor gleby!

A tym czasem leżę pod gruszą, na dowolnie wybranym boku i mam to, co na świecie najświętsze, święty spokój

Składzik peruk pukao

Na odległym końcu parku Ahu Tongariki było stanowisko petroglifów! (27°07'30.01"S,  109°16'44.91"W)

Kultowych

Obscenicznych?

My tu jeszcze wrócimy...

Tubylcu mają urodę polinezyjską

Straganiarze nie lubią, jak się ich fotografuje

Nic nie kupiliśmy

Znów twarzami w dół!

Czerwona peruka (pukao) z tufu wulkanicznego

To chyba figurka dzidziusia

Stada koni. W czasach Heyerdahl były podstawowym środkiem transportu

Osada Orongo nad kraterem Rano Kau

Słynne petroglify (nie mylić z geoglifami )

Petroglify związane z kultem "człowieka ptaka" (Tangata manu)...

...śmiałkowie płynęli na sąsiednią wyspę Motu Nui po jaja (manu tara) rybitwy

Wyspy: mniejsza Motu Iti, większa Motu Nui oraz widoczna szpica Motu Kau Kau

Zjawiskowy krater Rano Kau

Słońce nie przeszkadzaj

Dla takich chwil warto przemierzyć pół świata

Widok za milion dolarów

Ostatni rzut oka na krater

Wszechobecna komercja...

...i my turyści

Widok na lotnisko Mataveri International Airport, miasteczko Hanga Roa i niemal całą wyspę (w oddali wyspy Motu Ko Hepoko i Motu Tautara)

Panorama krateru Rano Kau (zrobiona telefonem komórkowym)

Panorama krateru Rano Kau (tel. kom.; oryginalne fotki: L i P)

Panorama krateru Rano Kau (GoPro 7 BLACK; oryginalne fotki: L i P)

Panorama krateru Rano Kau (GoPro 7 BLACK; oryginalne fotki: L i P)

Droga do Ana Kakenga

Na całej wyspie rosły te niesamowite drzewa - Erythrina lysistemon z rodzaju koralodrzew, zwane Red Coral Tree. Nazwa pochodzi z greckiego ερυθρóς (erythros) "czerwony"

Na tej części wyspy były one bezlistne. Spotykaliśmy dużo drapieżnych ptaków

W tle wyspy Motu Ko Hepoko i Motu Tautara

Na horyzoncie majestatyczny wulkan Rano Kau. Wyspa jest naprawdę mała

Nawet pieńki ławki były w główki

Jedna z jaskiń o których pisał Heyerdahl - Cueva De Las Dos Ventanas (jaskinia dwóch okien)

Nie wiem czy to petroglify czy specyficzne wietrzenie skał?!

Drzewa w świetle zachodzącego Słońca...

...były magiczne

Wytwórnia pukao dla moai

Pukao z czerwonego tufu wulkanicznego

Kaldera wulkanu Rano Raraku - widok od północnego wschodu

Widać zbocza kamieniołomu

Zapowiada się uczta...

...wow

Dużo głów, jeszcze więcej ludzi

W tym miejscu powstaje najwięcej pamiątkowych zdjęć

Trzy głowy

Gdzie nie spojrzeć głowy, głowy, głowy

Według Wikipedii w kamieniołomach Rano Raraku znajduję się 394 moai!

Największe posągi mają blisko 22 metry wysokości (to jak 10-pietrowy dom!!)

Posępne oblicza

Obowiązkowa zbiorówka

Nie tylko nas ogarnęło szaleństwo fotek

Ludzie patrzą na posągi, a ludzi obserwują ptaki

Już zostaną tu na zawsze

Wiele moai jest rozbitych lub zerodowanych

Widok z tego miejsca trafił na nasze koszulki

Większość moai tkwi zakopana "po szyję", by w ten sposób uchronić ich torsy przed erozją

Wystają tylko głowy, ale posągi są dużo wyższe - z torsami, jak te stojące na platformach ahu

Jeszcze jedna rundka

Wielu moai nie ukończono. Kolosy spoczywają w miejscu ich wykuwania. Największe mają ponad 200 ton wagi!!

Wszystkie moai pokrywały płaskorzeźby. Dlatego są one pozostawione zakopane, by nie erodowały

Ten moai był zupełnie inny! W oddali widać Ahu Tongariki

Idziemy jeszcze do wnętrza wulkanu Rano Raraku

Samotny moai przy wejściu do wnętrza krateru. Też twarzą do dołu!

Wnętrze pokrywa glinka w nieprawdopodobnym kolorze!

Wewnątrz krateru znajduje się jezioro

Widok zapierał dech w piersi - tak musiał wyglądać raj!?

Na niedostępnym do zwiedzania zboczu spoczywały kolejne posągi

Były też te niesamowite drzewa - Erythrina lysistemon z rodzaju koralodrzew

Rajska roślina - Erythrina lysistemon, których nazwa pochodzi z greckiego ερυθρóς (erythros) "czerwony"

Żal było opuszczać to miejsce

Dzień wylotu. Ciężko było opuszczać to magiczne miejsce!

Ostatnia szansa dla tych co jeszcze nie mieli dość zdjęć z moai

Tą maszyną wrócimy na kontynent, na Atakamę, na zaćmienie! (lot LA 842)

Odwlekanie tej smutnej chwili pożegnania Wyspy

Ostatni rzut oka na Wyspę. Widać niedostępny dla turystów przylądek Poike oraz wulkan Rano Raraku