Woreczko Meteorites

Jan Woreczko & Wadi

  Google (new window)eBay.com (new window)Meteoritical Bulletin Database (new window)Meteoritical Bulletin Database News (new window)

Całkowite zaćmienie Księżyca, 28 września 2015 r.
(Lunar eclipse, Sep. 28, 2015« «

  wrzesień 2015 

Zaćmienie Księżyca


Księżyc w pełni

Księżyc w pełni

Księżyc przed zaćmieniem (2015-09-27 19:31:33.30) (DSC_6685)

Całkowite zaćmienie Księżyca widoczne w Polsce. Nie często mamy okazję oglądać w Polsce tak głębokie całkowite zaćmienie Księżyca. Smaczku dodaje jeszcze fakt, że Księżyc był równocześnie w perygeum (tzw. „superksiężyc”).

Wszystkie czasy wg czasu letniego = UTC+2h

 

Efemeryda:

  • P1 – początek zaćmienia półcieniowego – 02:12

  • U1 – początek zaćmienia częściowego – 03:07

  • U2 – początek zaćmienia całkowitego – 04:11

  • Max – maksimum zaćmienia całkowitego – 04:47

  • U3 – koniec zaćmienia całkowitego – 05:23

  • U4 – koniec zaćmienia częściowego – 06:27

  • P4 – koniec zaćmienia półcieniowego – 07:22

 

 Efemeryda NASA: Lunar Eclipse 2015 Sep 28

Początek zaćmienia półcieniowego, całkowitego i faza maksimum


 

Początek zaćmienia półcieniowego

Faza P1, początek zaćmienia półcieniowego (2015-09-28 02:21:58.50) (DSC_6715)

Początek zaćmienia półcieniowego

Faza P1, początek zaćmienia półcieniowego (2015-09-28 02:36:30.80) (DSC_6720)

Faza U1/U2

Faza U1/U2 (2015-09-28 03:29:30.00) (DSC_6729)

Początek zaćmienia całkowitego, faza U1/U2

Faza U1/U2, początek zaćmienia całkowitego (2015-09-28 03:54:40.90) (DSC_6760)

Maksimum zaćmienia

Faza maksimum zaćmienia (2015-09-28 04:47:00.10) (DSC_6814)

 

Animowane składanki obrazów faz zaćmienia.

 

Początek zaćmienia półcieniowego

Początek zaćmienia półcieniowego

(DSC_6715, 6720)

Początek zaćmienia całkowitego

Początek zaćmienia całkowitego

(DSC_6764-6780)

Faza maksimum

Faza maksimum zaćmienia

(DSC_6811-6817)

Wariacje na temat fotografowania zaćmienia


 

Czas ekspozycji

Czas ekspozycji

(DSC_6724-6732)

Czas ekspozycji/kolor

Czas ekspozycji

(DSC_6753-6760)

Koniec obserwacji

Koniec obserwacji

Dalsze obserwacje stały się niemożliwe, Księżyc zaszedł za komin sąsiedniej kamienicy (widoczny chwilowy rozbłysk to światła przejeżdżającej niedaleko śmieciarki)   (DSC_6818-6827)

Galaktyka M31 i jej towarzysze


M31

Galaktyki M31, M32 i M110

Okolice galaktyki M31 (DSC_6751)

M31 (false color)

Okolice M31, M32 i M110 – sztuczne barwy

Sfotografowałem również okolicę galaktyki M31. Z kadru wybrałem obszar i poddałem go obróbce w PhotoShopie. Na surowym obrazie widać było tylko rozmyty ślad jądra galaktyki M31. Zwiększając kontrast zdjęcia (przy okazji uwypuklał się szum matrycy w aparacie) oraz nakładając sztuczne barwy na obraz – uwidoczniła się eliptyczna (spiralna!?) struktura galaktyki (!), widać również rozmyty ślad drugiej galaktyki M110!

  Galaktyka spiralna M31 (Wielka Mgławica Andromedy) i jej towarzysze.

– galaktyka M31, jasność 3,44 (spiralna SA(s)b),

– galaktyka M32, jasność 8,08 (eliptyczna E2),

– galaktyka M110, jasność 8,07 (eliptyczna E5),

– gwiazda ν And, jasność 4,53 (niebieska, typ F8), (wszystkie jasności gwiazd w barwie V).

 

Widoczne na zdjęciu:

1. gwiazda HD 4669, jasność 7,63 (czerwona, typ K0),

2. gwiazda HD 4685, jasność 7,09 (żółta, typ G5),

3. gwiazda TYC 2805-375-1, jasność 11,29,

4. gwiazda TYC 2801-42-1, jasność 11,94,

5. gwiazda USNOA2 1275-00490440 (00:49:09.829 +41:06:25.66), jasność B=12,6.

Praktycznie na zdjęciu widać gwiazdy słabsze niż 13 magnitudo!

 

Galaktyki M31, M32 i M110

Wariacje na temat obróbki zdjęć: pełny kadrPS  |  false color 1false color 2

Mgławica planetarna M57


M57

Mgławica planetarna M57

Mgławica planetarna M57 w Lutni (DSC_6707)

Sfotografowałem okolice mgławicy planetarnej M57. Z kadru wybrałem obszar i obrobiłem go w PhotoShopie. Pomimo łuny miejskiej, braku prowadzenia aparatu udało się sfotografować słaby ślad mgławicy planetarnej!

 

Widoczne na zdjęciu:

– gwiazda γ Lyr, jasność 3,25 (typ B9),

– gwiazda β Lyr, jasność 3,42 (typ B8),

– gwiazda ν1 Lyr, jasność 5,91 (typ B3),

– gwiazda ν2 Lyr, jasność 5,23 (niebieska, typ A3),

1. gwiazda HD 175150, jasność 7,79 (żółta, typ K5),

2. gwiazda HD 175701, jasność 7,66 (niebieska, typ A0),

3. gwiazda HD 175577, jasność 8,68 (żółta, typ M),

4. gwiazda HD 175267, jasność 8,77 (niebieska, typ A0),

5. gwiazda TYC 2642-509-1, jasność 11,09 (typ K0).

ε Lyr (gwiazda wielokrotna epsilon Lyr)


Wega (α Lyr) i ε Lyr

Wega (alpha Lyr) i epsilon Lyr

Gwiazdy podwójne i bliskie (DSC_6706)

Okolice najjaśniejszej gwiazdy nieba północnego Wegi (α Lyr) i efektownego układu poczwórnego (wielokrotnego) ε1,2 Lyr. Układ  ε1,2 Lyr to para podwójnych gwiazd. Składniki ε1, ε2 są odległe od siebie o 208 sekund kątowych, co doskonale widać na zdjęciu. Układ ε1 to para gwiazd odległych o 2,3", natomiast w układzie ε2 separacja wynosi 2,4".

  Układ podwójny ζ1,2 Lyr, składniki odległe od siebie o 44".

 

Widoczne na zdjęciu:

– gwiazda Wega (α Lyr), jasność 0,03 (typ A0),

– gwiazda ε1 Lyr, jasność 4,66, podwójna (niebieska, typy A3 i F0),

– gwiazda ε2 Lyr, jasność 4,59, podwójna (niebieska, typy A6 i A7),

– gwiazda ζ1 Lyr, jasność 4,36 (typ Am),

– gwiazda ζ2 Lyr, jasność 5,697 (typ F0), odległa o 44" od ζ1 Lyr,

1. gwiazda HD 173525, jasność 6,55 (żółta, typ K5),

2. gwiazda TYC 3118-1771-1, jasność 10,52 (niebieska),

3. gwiazda TYC 3118-1635-1, jasność 11,09.

Typy spektralne (kolory) gwiazd


Typy spektralne gwiazd

Typy spektralne gwiazd

Różne kolory gwiazd (DSC_6702)

Na fotografii okolic Wegi (α Lyr) i ε Lyr wybrałem obszar z gwiazdami o bardzo zróżnicowanych barwach.

 

Widoczne gwiazdy o różnych typach spektralnych/widmowych (kolorach):

1. gwiazda niebieska HD 173169, jasność 7,40, typ spektralny B9,

2. gwiazda niebieska HD 173761, jasność 7,04, typ spektralny B9,

3. gwiazda biała ζ1 Lyr, jasność 4,36, typ spektralny A3,

4. gwiazda biała HD 173416, jasność 6,06, typ spektralny G8,

5. gwiazda pomarańczowa HD 172243, jasność 7,02, typ spektralny K5,

6. gwiazda pomarańczowa HD 173525, jasność 6,56, typ spektralny K5,

7. gwiazda czerwona HD 173291, jasność 7,65, typ spektralny C5IIgwiazda węglowa!

 

Typy spektralne (widmowe) gwiazd ułożone od najwyższych temperatur do najniższych (schematycznie):
O – BA – F – GK – M (C)
od błękitnych – niebiesko-białych – białych – żółto-białych – żółtych – pomarańczowych do czerwonych.

Sprzęt, fotografie


Aparat: Nikon D7000; obiektyw: Nikkor 80-200 mm, f/2.8.

Punkt obserwacji: Warszawa, Żoliborz, okolica placu Inwalidów.

 

DSC_6685 (2015-09-27 19:31:33.30) – Nikkor, f200/5.6, 1/800 s, ISO 100.

DSC_6702 (2015-09-27 22:23:41.20) – Nikkor, f200/4, 30 s, ISO 100.

DSC_6706 (2015-09-27 22:46:23.90) – Nikkor, f200/4, 30 s, ISO 640.

DSC_6707 (2015-09-27 22:47:26.30) – Nikkor, f200/4, 20 s, ISO 640.

DSC_6715, 6720 – Nikkor, f185/5.6, 1/800-1000 s, ISO 100.

DSC_6729 (2015-09-28 03:29:30.00) – Nikkor, f200/5.6, 1/80 s, ISO 100.

DSC_6724-6732 – Nikkor, f200/5,6, --- s, ISO 100.

DSC_6751 (2015-09-28 03:47:59.90) – Nikkor, f185/4, 30 s, ISO 320.

DSC_6753-6760 – Nikkor, f200/5, --- s, ISO 320.

DSC_6760 (2015-09-28 03:54:40.90) – Nikkor, f200/5, 1 s, ISO 320.

DSC_6764-6780 – Nikkor, f185/5, 1/2 s, ISO 320.

DSC_6811-6817 – Nikkor, f200/2.8, 1 s, ISO 640.

DSC_6814 (2015-09-28 04:47:00.10) – Nikkor, f200/2.8, 1 s, ISO 640.

DSC_6818-6827 – Nikkor, f200/2.8, 1 s, ISO 640.

Zobacz również


2015 – Częściowe zaćmienie Słońca, 20 marca 2015 roku

2015 – Obserwacje komety Lovejoy (C/2014 Q2)

2013 – Częściowe zaćmienie Księżyca, 25 kwietnia 2013 roku

2013 – Obserwacje komety PANSTARRS (C/2011 L4)

Inne obserwacje

Linki zewnętrzne


Wikipedia – Typy widmowe gwiazd

Wikipedia – September 2015 lunar eclipse

SIMBAD Astronomical Database

Astronomy Picture of the Day – 03 Oct 2015: A Blue Blood Moon

 

 

                                 

Page since: 2015-09-28

Page update: 2018-11-30 22:29